Πρώτη γνωριμία...

Δεν έχει σημασία ποια είμαι..Απο που είμαι..ούτε γιατί ήρθα...Όλοι σ αυτό τον κόσμο ήρθαμε για κάποιο σκοπό..Θέλει τόση μαγκιά για να ανταπεξέλθουμε στις καταστάσεις αυτές..Αλήθεια..σε ποιον υπάρχει τόση δύναμη και τόση μαγκιά μεσα του να μου δανείσει λιγο?γιατι σε μένα δεν υπαρχει...Είμαστε ολοι ανθρωπάκια..γελοίοι ανθρωποι...Απο ένα περίεργο υλικο...και μια καρδια απο πέτρα..παιρνουμε δίνουμε...πέφτουμε-σηκωνόμαστε-ξαναπέφτουμε- ξανασηκωνομαστε..οπως λένε πολλοι επιτρέπεται να πέσεις..επιβάλεται να σηκωθεις..Πολλοι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να πέσεις..λιγοι όμως σε βοηθάνε να σηκωθείς..Η δύνα,η θα βγεί απο μέσα σου..Κ όμως..εσυ νιωθεις τόσο αδύναμος..τοσο άδειος...τοσο μόνος...Να θυμάσαι...πάντα υπάρχει ένα χερι και μια καρδιά που μπορεί να σε σηκώσει..Το θεμα είναι να καταλάβεις ποιος είσαι..και να μη φοράς παροπίδες...Να ψάχνεις για την αλήθεια..και όχι για το ψέμα που θα σε προστατέψει απο την κατάθλιψη και την μοναξιά..