Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Εδω θα μένω...Θα σε περιμένω....Μέχρι την μέρα που θα 'ρθεις..ΕΣΥ...........

Τι δεν θέλω για του Αγίου Βαλεντίνου…................Ηλίθια γιορτή αλλά αν επιμένεις να τη γιορτάσουμε...... δεν θέλω κεριά.......... δεν θέλω σοκολατάκια καρδούλες..... δεν θέλω κόκκινα εσώρουχα........ δεν θέλω τίποτα κόκκινο................. Ο έρωτας δεν είναι κόκκινος είναι διάφανος..... Δεν θέλω να με πας «στα καλύτερα», δεν θέλω να χτενίζομαι με τις ώρες.

Θέλω να έρθεις να με πάρεις με το αυτοκίνητο........ να μου ανοίξεις την πόρτα ενώ κάθεσαι στη θέση σου και να έχεις βάλει το cd που μ’ αρέσει.......... Να μου χαμογελάσεις μόνο και να φύγουμε χωρίς να ξέρω για πού................. Θέλω να βρέχει και να με ακολουθείς με το αυτοκίνητο ενώ σέρνω τα τακούνια μου στη βροχή, νύχτα, για να μη με πειράξει κανείς....... Θέλω ένα φιλί στο κέντρο της πλατείας .......... Θέλω τις σιωπές σου..... δεν θέλω ερωτικές εξομολογήσεις........ μην παιδεύεσαι.......... Θέλω να φορέσω το πουκάμισό σου........ όχι το πιο σέξυ μου φόρεμα........... Θέλω να μου πεις «ανυπομονούσα»............ όχι «χρόνια πολλά, μωρό μου!» (δεν έχω γενέθλια!).......
Θέλω όλα αυτά, χωρίς να πρέπει να περιμένω μέχρι να έρθει «η μέρα»....... Δεν υπάρχει μέρα....... Δεν υπάρχουν μέρες......... Δεν θυμάμαι να σου περιγράψω, κανένα μου 24ωρο απ’ την αρχή ως το τέλος........ Θυμάμαι όμως στιγμές τους....

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Κρίμα...

Αν με ήθελες όσο σε ήθελα, την αποψινή βροχή θα τη βλέπαμε μαζί.....

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Fuck you

Δε φταίνε οι άνθρωποι που μας απογοητεύουν τελικά...
Φταίμε εμείς που τους δίνουμε περισσότερη αξία
από αυτή που μπορούν να αντέξουν...

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

At least...


Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

..

Είναι και αυτά τα βράδια που μοναξιά και αγανάκτηση γίνονται ένα.Και εκεί που προσπαθείς να ηρεμήσεις τους χτύπους της καρδιάς σου τρέχουν οι σκέψεις και θολώνουν το μυαλό...Ξανά και ξανά.Τα ίδια λάθη..Οι ίδιες καταστάσεις...Η ίδια θλίψη...Η ίδια μοναξιά...Και αφού προσπαθείς να μην κάνεις λάθη γιατί τελικά καταλήγεις να ανέχεσαι των άλλων?Η καλύτερα...Γιατί δεν τους το φωνάζεις καταπρόσωπο?Φοβάσαι να βγάλεις την ψευτιά από την ζωή σου?Φοβάσαι μην πια δεν σε δουλεύει κανείς μες στη μάπα?Η φοβασαι μην μείνεις μόνος?Αυτό είναι..Φοβάσαι μην μείνεις μόνος...Και όχι επειδή δεν έχει ξανασυμβεί...Έλα τώρα...Πόσες φορές έχει συμβεί να τα πίνεις μόνος σου με τον εαυτό σου?Απλά αυτή η παρέα είναι η μόνη που σε πληγώνει τόσο πολύ...Γιατί στην πραγματικότητα ξέρεις πως ούτε αυτή σε αποδέχεται...Και σε κρίνει...Σε κρίνει σκληρά...Σε κρίνει συνεχώς...Σου φωνάζει μέσα στα αυτιά ότι αυτο που κάνεις είναι λάθος...Και στην τελική πιο είναι το λάθος?Να μην πληγώνεις ανθρώπους επειδή τους αγαπάς,και τελικά να σε πληγώνουν αυτοί?Ή μήπως εξυπηρετούμε κάποιους μάγκες σε ένα παιχνίδι χρόνου και πόνου?Και αν ναι γιατί να εξυπηρετούμε κάποιους?Ελεύθεροι δεν ζούμε...Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να υπάρχουν φάρμακα για τα αισθήματα...Ξέρεις..Να παγώνουν τον πόνο σου,τον θυμό σου,την αγανάκτηση σου...Την αγάπη σου για άτομα που δεν σου αξίζουν...Η αν απλά θα έπρεπε κάθε φορά που κάποιος δεν σε εκτιμάει να του γυρνάς την πλάτη...Γιατί να προσπαθήσεις να τον κάνεις να σε εκτιμήσει?Φαίνεται ότι δεν θέλει...Και γιατί να τον πιέσεις?Αφού ούτε θα τον πείσεις και εσύ θα καταλήξεις έρμαιο απο τις ίδιες σου τις πράξεις...Και εκεί το εγώ σου που είναι?Καταπλακωμένο κάτω από συντρίμμια συναισθημάτων και ονείρων...Και το ψάχνεις να σε βοηθήσει...Αλλά είναι πληγωμένο εξαιτίας σου και γιατί να το κάνει?Αφού το πούλησες τόσο φθηνά για να αγοράσεις μια εκτίμηση την οποία ποτέ δεν πήρες...Και το εγώ φίλε μου δεν ξεχνάει...Είναι το μόνο που ποτέ δεν θα σε συγχωρέσει πραγματικά για αυτά που κάνεις στον εαυτό σου...Και πάντα θα αιμορραγεί και θα πνίγει με αίμα και σκέψεις το μυαλό σου...Και πάντα θα σου θυμίζει ότι έχεις ένα βρώμικο παρελθόν και πως ποτέ δεν θα αποκτήσεις την αθωότητα που ο ίδιος πρόδωσες... Και ξέρεις γιατί?Γιατί ξεπούλησες τον εαυτό σου σαν την πιο φθηνή πόρνη και έχασες τα πάντα σε αυτά τα συναισθήματα...

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Το "θέλω" από το "δεν μπορώ" ένα φοβάμαι δρόμος...

Τα λάθη μετράς...Μα δεν είμαι εγώ....Εμένα κοιτάς...Μα δεν είσαι εδώ.....
Πού είναι αυτά που είχες τάξει???Μόνο αγκάθια έχεις στάξει.......
Και διαλύεις στο νερό τις λέξεις....Και ζωγραφίζεις «Σ' αγαπώ» για να παίξεις......
Πού είναι αυτά που είχες τάξει???Με έχουν όλα χαράξει.....
Δάκρυα ρίχνει ο ουρανός στο τζάμι.....Πες μου πως δεν πήγαν όλα χαράμι.......Πέφτει η βροχή κι εγώ δεν κοιμάμαι....Τόσες πολλές σταγόνες φοβάμαι....
Mπορεί σε μια να πνιγώ....
Όλο γελάς κι εγώ όλο λυπάμαι....Μην γελαστείς και πεις δεν θυμάμαι.....
Γιατί στη μνήμη ακουμπώ......

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Γαμώτο.

Και δεν με πειράζει ο έρωτας...Αν είναι αυτό που νιώθω....Όλοι περιμένουν πως και πως να τους συμβεί...Με πειράζει όμως η ανατριχίλα που νιώθω να περνάει από κάθε μου κόκαλο...Να περνάει από έναν έναν σπόνδυλο,να κατεβαίνει έως τα δάχτυλα των ποδιών να ξανανεβαίνει προς τα πάνω και να φεύγει στο φύσημα του γαμημένου καπνού που μου καίει την ανάσα και τα πνευμόνια..Και όχι δεν φταίς εσύ....Και γιατί να φταίς εξάλλου?.Είσαι περίεργος,κάτι διαφορετικό από εμένα,κάτι πιο καθαρό από εμενα..Ίσως και κάτι πιο αγνό από εμένα...Εξάλλου αν δεν ήσουν εσύ δεν θα ένιωθα τίποτα.Όχι οτι ξέρω τι νιώθω..Απλά μιλώντας για το κόμπο στο στομάχι όταν σε βλέπω..Το ξεφύσημα όταν μια απάντηση σου δεν ταιριάζει στο παραμύθι του μυαλού μου...Την οποιαδήποτε τρέλα που μου περνάει από το μυαλό όταν σε βλέπω με άλλη...Την ματιά μου που θολώνει μία απο ζήλεια,μία από θυμό,μια απο στεναχώρια που δεν μπορώ να γίνω το κάτι ξεχωριστό για σένα..Με ενοχλούν αυτά τα συναισθήματα που την μια με κάνουν να χαμογελάω μόνη μου στο μετρό κοιτάζοντας απλά όλο αυτο το σκοτάδι.Και μετά τον πόνο μου που κρύβεται κάθε βράδυ κάτω απο τα σκεπάσματα μαζί μου.Που τον ξυπνάω κάθε πρωί και φεύγει στον καφέ μου...Που με μια γουλιά τον ξαναβάζω μέσα μου...Και αυτό το γαμώτο...Που κουβαλάω μέσα μου για να καλύπτει τα κενά μου..Απλά δεν ξέρω τι κάνουμε λάθος ρε γαμώτο..Η δικιά μου ζωή είναι μια κατα φαντασίαν φυλακή ή η δικιά σου μια αποτυχημένη απόδραση απο όλη αυτή την βρωμιά?

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Where were you???

Είναι και εκείνα τα άτομα που έβαλαν τα συναισθήματα σου στον πάγο και σε έκαναν όλα τα επόμενα να τα σφάζεις εν ψυχρώ.... 

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Τότε.

Να μ'αγκαλιάζεις όταν δε μου αξίζει. Επειδή τότε το χρειάζομαι πιο πολύ....

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

KAI?

Και τι πειράζει που δε μου μιλάς;Μια χαρά διαλόγους κάνουμε μες το κεφάλι μου... 

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Ένα Σάββατο ...

Και ναι..Πάλι είχες δίκιο...Δεν μπορεί να είναι όλη η ζωή ευχάριστη..Ξέρεις σήμερα πέθανε η μαμά ενός φίλου μου...Απο την γαμημένη κωλοαρρώστεια.Ναι τον καρκίνο εννοώ...Και ξέρεις αυτές τις ώρες σκέφτομαι...Πόσο γελοίες είναι οι καθημερινές μας στεναχώριες μπροστά σε κάτι τέτοιο..Κι αν σε αυτό το κόσμο υπήρχε λιγη δικαιοσύνη δεν θα ήταν καλύτερα..Και μη μου πεις δεν γυρνάει πίσω...Και μη μου πεις τώρα έγινε.Αυτό έγινε μόνο όταν το δεχτώ εγώ μέσα μου οτι έγινε..Και δεν μπορώ να το δεχτώ..Όχι επειδή δεν θέλω...Αλλά επειδή φαντάζει γελοίο την μια μέρα να υπάρχεις και την άλλη όχι.Ωστε αυτή είναι η πορεία μας?Ένας δρόμος άδικος με τελικό καταφύγιο μια κάσα και κάμποσο χώμα απο πάνω?Όχι ρε συ...Δεν μπορεί να είναι έτσι...Δεν μπορεί οι μαχαιριές να είναι περισσότερες απο τις αγκαλιές...Δεν μπορεί η καρδιά να πνίγεται μέσα στα δάκρυα που τα μάτια κρύβουν και δεν αφήνουν ...Δεν μπορεί απλά...Και αυτο το συλλυπητήρια φαντάζει και ηχεί τόσο γελοίο...Η μονη ευχή είναι ανάπαυση αυτής της ταλαιπωρημένης ψυχής...Και ένα όμορφο ταξίδι προς το όνειρο...

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Κι εσυ ερχεσαι και φευγεις.ΠΑΛΙ.

Δεν λέω..Έτσι έμαθες..Και έτσι μεγάλωσες.Έτσι συνήθισες..Και ποιος είμαι εγώ για να σε κατηγορήσω και να σε κρίνω για αυτό?Κάποια που απλά δεν έμαθε να γυρνάει την πλάτη χωρίς δάκρυα στα μάτια,δεν έμαθε να φεύγει αμίλητη και δεν έμαθε να πατάει επί πτωμάτων για να ανέβει.Και αυτη είναι η διαφορά μας.Οπότε πάρε τον εγωισμό σου και τον τρόπο σου,και φύγε όπως κάθε φορά.Αμίλητος με το κεφάλι κάτω.Γιατί εγώ δεν έμαθα να ζητιανεύω αυτό που μπορώ να κερδίσω.Άμα θέλω μία ζεστό, μία κρύο πάω σε καμιά βρύση και το'χω. Να με κάνεις να κοιμάμαι με χαμόγελο μπορείς?





όχι.




H Άννα σου..

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Για 2 μάτια..

Πως μπορουν δυο ματια να κρυβουν μεσα τους τοση θλιψη;ειχε δυο αμυγδαλωτα, καστανα, μεγαλα ματια γεματα θλιψη και πονο.αυτο ηταν που με παραξενευε και συγχρονως με τραβουσε κοντα της.η ζωντανια στο σωμα της και ο πονος στα ματια της.η αντιθεση αυτη.ελεγε οτι ηθελε να ζησει πολλα, να ζησει με παθος, αλλα το μονο που εκανε ηταν να πεθαινει, καθε μερα, καθε ωρα.μονο αυτο ηξερε.την παρακολουθουσα να εναποθετει ελπιδες και ονειρα σε ατομα και ανθρωπους που την απογοητευαν συνεχως.την εβλεπα να καταρρεει και να ξαναρχιζει παλι απο την αρχη.με περισσοτερο πονο στα ματια.φεροταν σαν το καλοκαιρι και περπατουσε σαν τη βροχη.μοναδικη της παρεα το τσιγαρο.φιλοι?ολοι ερχονταν και εφευγαν.και αυτη?αυτη εκει.να περιμενει.να περιμενει να ενδιαφερθει καποιος για εκεινη.για τα θλιμενα ματια της.μεχρι τοτε απλως ζουσε.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Nα...

Δεν είναι οτι δεν έρχεσαι...Είναι πως ξέρω τόσο καλά πως δεν μπορείς να μείνεις...

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Forever...

Τελικα κατεληξα...Το για παντα δεν υπαρχει!Ειναι σχετικο..αν υπαρχει κατι για παντα αυτο ειναι η ψευδαισθηση,που ομως χωρις αυτην κανεις μας δεν μπορει να επιβιωσει!Το ονειρο,η ελπιδα οτι θα εχουμε καποιον για παντα...Το ''για παντα''χτιζεται..δεν ερχεται..και στην ουσια δεν οριζεται...δυο μικρες λεξεις ειναι που μας βοηθανε να προχωραμε.Παντα θα επενδυουμε και παντα θα ελπιζουμε και παντα θα ονει
ρευομαστε.Και παντα ο ερωτας θα ειναι η μονη αιτια που ο κοσμος αυτος θα συνεχισει να υπαρχει.Θα συνεχισει να γυριζει.ΕΡΩΤΑΣ...απλα τα παντα!Ακομη κι αν δεν ειμαστε σιγουροι οτι θα κρατησει για παντα, σ'αυτον το χρωσταμε.Στον ερωτα και στις σκεψεις...σκεψεις για προσωπα που θα υπαρχουν,που θα κουβαλαμε,που θα μας αλλαζουν και που με ενα τροπο θα ειναι εκει...κοντα μας...για παντα!

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Never mind, I'll find someone like you.....



I heard that you're settled down...
That you found a girl and you're married now..
I heard that your dreams came true...
Guess she gave you things I didn't give to you...

Old friend, why are you so shy?
Ain't like you to hold back or hide from the light...

I hate to turn up out of the blue, uninvited..
But I couldn't stay away, I couldn't fight it...
I had hoped you'd see my face and that you'd be reminded...
That for me, it isn't over..

Never mind, I'll find someone like you..................
I wish nothing but the best for you, too....

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Δε ταιριάζεται σου λέω...

Μπορεί να χάνεσαι και στη δική του αγγαλιά....
Μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά....
Μπορεί να νιώθεις όπως τότε,ασφαλής μαζί του...
Μα σε ρωτάω αυτός μπορεί να δώσει την ζωή του...???????
ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΤΕ ΣΟΥ ΛΕΩ...
ΤΟΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΤΟ ΛΕΩ...
ΚΙ ΑΣΕ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΣΟΥ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ...
ΞΕΡΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕΝΩ...
ΚΙ ΟΣΟ ΔΙΝΕΣΑΙ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ....ΑΠΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟ ΞΕΡΩ ΤΟ ΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ....






Κι όσο δίνεσαι θα περιμένω....Απο αντίδραση το ξέρω το΄κανες και αυτό........................

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

*

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο,από το να ξυπνάς Χριστούγεννα και την επομένη των γενεθλίων σου και να μην είσαι πια παιδί.Ειλικρινά.Να με χαιρεστε*

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Να σου λέω έλα....

Ρε βασικά ξέρεις κάτι?Μισώ που δείχνεις ενδιαφέρον ενώ δεν σε νοιάζει.Μισώ που ρωτάς τι κάνω ενώ δεν σε ενδιαφέρει το αν όντως είμαι καλά.Μισώ που όταν θα σε ρωτήσω γιατί το κάνεις,θα αρνηθείς ότι το κάνεις.Και βασικά μισώ και εμένα,που σε συνήθισα και θα έρθει πάλι αυτή η σιωπή που μισεί όλες τις λέξεις.



Και απόψε θα 'θελα να βγείς στου κόσμου το μπαλκόνι..Να μου φωνάξεις "Οσο ζω,ποτέ δεν θα 'σαι μόνη...."

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Summer*




Just the smell of the summer,can make me fall in love *