Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Συναισθήματα.


Πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα.Δε πιστευω ομως οτι μπορείς να είσαι με κάποιον που απλά σου αρέσει και μετά με τον καιρό να τον ερωτευτεις.Να τον αγαπήσεις ίσως.Ο έρωτας σου έρχεται απο την πρώτη στιγμή.Άντε απο την δευτερη.Όταν άκουσα την λέξη πρώτη φορά,μου είπαν οτι είναι ένα αγγελάκι που κρατάει ενα τόξο, σημαδευει τα ζευγάρια και τα κάνει να αγαπιούνται.Λάθος.Είναι ενα δυνατό συναίσθημα,αλλά όχι σαν την αγάπη.Έρωτας είναι να βλέπεις κάποιον πρώτη φορα και να παθεις σοκ.Να μην ξέρεις,γιατί χτυπάει έτσι η καρδιά σου.Να αναρωτιέσε τι έφαγες και το στομάχι σου κάνει ετσι.Στα μάτια σου να φένονται όλα πάνω του/της,απίστευτα.Όμως,γιατί πάντα (σχεδόν) ερωτευόμαστε λάθος άτομα?Ίσως γιατί ερωτευόμαστε εξωτερική εμφάνιση και όχι χαρακτήρα.Αλλά και πάλι.Γιατί πάντα να κάνουμε λάθος επιλογές?Γιατι μετά να κλαίμε και να μετανιώνουμε για ένα τόσο όμορφο συναίσθημα?Και μετα το κλασσικό "Σε ξεπερνάω".Σκιζουμε γράμματα,πετάμε πράγματα,βγαίνουμε με τον καθένα για να ξεπεράσουμε τον προηγούμενο.Το ίδιο και όταν αγαπάμε κάποιον.Βασικά όταν αγαπάς είναι ακομα χειρότερα.Στην αγάπη γίνεται πανικός απο τις λάθος επιλογές.Δεν ξεχωρίζεις οτι το βρίσιμο ,η αχαριστια,ο εγωισμός του/της δεν είναι για το καλό σου.ΝΑΙ ωραία,συμφωνώ,όποιος αγαπάει πληγώνει.Ωραία.Μηπως όμως πρέπει να επανορθώσει κιόλας?Οι σχέσεις,και τα συναισθήματα,όταν κάτι τελειώνει,πρέπει να μένουν στο παρελθόν,σαν μια καλή αναμνηση.Για να προχωρήσεις,και να μην κάνεις τα ίδια λάθη.Θα ήταν όλα πάρα πολύ όμορφα,αν αυτα τα συναισθήματα έμεναν για πάντα,αναμεσα σε μια γυναίκα και έναν άντρα.Ακόμα και αν δεν ήταν μαζι.Απλα να ήξεραν οτι είναι ερωτευμένοι και αγαπιούνται έξισου πολύ.Άραγε,θα βγεί ποτε κάποιο μηχάνημα που να μας δείχνει τα σωστά άτομα?Έτσι ο πόνος θα σταματούσε στον έρωτα.Και όλοι θα είχαμε κάποιον που να μας συμπληρώνει.Δεν θα νιώθαμε μοναξιά.Και όμως.Ο έρωτας και η αγάπη δε θα άξιζαν τόσο,αν γινόταν αυτό.Άρα,καλά έιμαστε και έτσι...

Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες που έχετε,
Αγάπη να ερωτευεσαι τις διαφορές σας.
Τόσο απλά.

8 σχόλια:

  1. Oταν ημουν μικροτερος μου ελεγαν "δεν ξερεις τι σημαινει ερωτας"
    Πλεον δεν ξερω... Μαλλον συμφωνω μαζι σου.
    Ακομα περιμενω καποια για να με κανει να νιωσω οτι θα μου κοπουν τα ποδια μου... Ή ακομα και να νιωθω οτι θα λυποθυμησω με ενα βλεμμα της... Αν το καταφερει, τοτε σημαινει οτι την ερωτευτικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ερωτας...υπαρχει; ή ερωτευομαστε απλα την ελλειψη της υπαρξης του στη ζωη μας;

    υποκειμενικο συναισθημα..που τροποποιειται αναλογα με τις περιστασεις...

    υπαρχει μοναχα μια διαφορα,ο ερωτας σχετιζεται με τη σαρκικη επαφη ενω η αγαπη με τη καρδιας τα αισθηματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ sarper

    Που θα παει,θα το νιώσεις και εσυ!φιλιά!


    @ #lockheart#

    Νομίζω πως υπάρχει..Δε συμφωνώ οτι υπάρχει μονο αυτή η διαφορα!Και ο ερωτας πολλες φορες δεν είναι μονο σαρκικη επαφή!Ισως πρεπει να ξεκλειδώσεις την κλειδωμένη καρδιά σου!(lockheart!)Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. την ημέρα του ψέματος μου χάρισαν μια φράση, ακόμα τη θυμάμαι... κάποια συναισθήματα, όπως ο έρωτας δεν αλλοιώνονται ποτέ, ακόμα κ αν τα πρόσωπα χαθούν για λίγο από τη ζωή σου...
    από τότε την έκανα δική μου, ο έρωτας δε χάνεται, υπάρχει για πάντα, επειδή γράφτηκε μέσα στη μοίρα σου...
    το πως αρχίζει ή το πως φαινομενικά για τον καθένα τελειώνει δεν έχει σημασία... η διαδρομή τον χάραξε ακόμα πιο ισχυρό μέσα σου, κ όχι το "βέλος" ενός φτερωτού θεού...

    κ αν όλο αυτό που σου περιγράφω, μοιάζει με απλή αγάπη, ελπίζω να με συγχωρέσεις, μα αν είναι έρωτας, μπορώ να τον ζήσω μόνο μια φορά με κάθε πρόσωπο...

    καλημέρα

    υ.γ.: δε βρήκα άλλα λόγια... ελπίζω να καταλαβαίνεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τατιάνα καλησπέρα... σε επισκέπτομαι συχνά και με ενδιαφέρον διαβάζω τις σκέψεις σου... δεν έχει σημασία αν κάποιες με ξενίζουν ή τις θεωρώ δυνάμει αφοριστικές, περιέχουσες δηλαδή, ένα υψηλό βαθμό απολυτότητας... σκέφτομαι πως η νεανική σκέψη και δράση, a priori εμπεριέχει την δυναμική του αφορισμού, της διατύπωσης δηλαδή 'μανιφέστων', για τον έρωτα, την Αγάπη κ.α. Αργότερα, μπορεί να συνειδητοποιήσεουμε ότι η ίδια η ροϊκότητα της ζωής, η ρευστότητα και η αέναη μεταβολή των πάντων μας έχει αλλάξει σε πολλά... Το σημαντικότερο για μένα είναι να εκφράζουμε θέσεις και απόψεις, έστω και αν μετά από λίγους μήνες ή χρόνια θα τις διαδεχθούν κάποιες άλλες με την ηυξημένη μας επίγνωση, με τις νέες μας εμπειρίες να έχουν βαθύνει την οπτική μας... χαίρομαι λοιπόν που εκφράζεις με παρρησία τις θέσεις σου και τις εμπειρίες σου... εύχομαι να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ προφητης

    Ναι καλέ μου κατάλαβα τι μου λες..Έχω αρχίσει να σκέφτομαι αυτο που είπες και νομίζω πως συμφωνώ.

    @ Νημέρτης

    Καλησπέρα και σε σένα..Έχεις δίκιο εν μέρη οι αποψεις μου πολλές φορές δείχνουν απολυτες αλλα δεν είναι σε όλα τα θέματα.Έχω μια πολυ κακιά συνηθεια,να εκφράζω λίγο λάθος τα πιστευω μου!Γίνομαι επικριτική,κακιά,και απολυτη σαν να θέλω να επιβάλω τις αποψεις μου αλλα δεν είναι έτσι!Δέχομαι απο όλους καλές και άσχημες κριτικές χωρίς να ενοχληθώ,και φυσικά το ίδιο θα έκανα και με τις δικές σου.Θα ήθελα πολύ να διαβάσω την αποψη σου και για το θέμα "έρωτας-αγάπη" καθώς σαν μεγαλύτερος θα έχεις πιο ολοκληρωμένη αποψη!Και σίγουρα με τα χρόνια θα αλλάξω τη γνώμη μου για αυτά τα δυο συναισθήματα.Ανάλογα με το ποιος θα με μάθει να αγαπάω και ποιος να ερωτεύομαι!Είμαι καλα αν και σε 4 μέρες δίνω και το αγχος μου με πνίγει,ελπίζω να είσαι και εσυ καλά και θα ήθελα πολυ να μου πεις την αποψη σου στο θέμα!φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τατιάνα καλημέρα… δεν προτίθεμαι να φλυαρήσω καθώς αυτό που προέχει τούτες τις μέρες για σένα, φαντάζομαι, είναι οι εξετάσεις σου. Και σου εύχομαι από καρδιάς την επίτευξη των στόχων σου… έχει ιερότητα ο κάθε αγώνας που δίνουμε και επειδή κι εγώ τον έζησα προ… πολλών ετών τούτο το συγκεκριμένο αγώνα αλλά και την αναμέτρηση με το άγχος και το χρόνο, γνωρίζω πάνω κάτω την ψυχολογία σου… ήθελα μετά πάνω στην ενδιαφέρουσα απάντησή σου στο σχόλιό μου –για την οποία σε ευχαριστώ- να πω μονάχα δυο λόγια και σε άλλη ευκαιρία θα επανέλθω… το ζήτημα άλλωστε είναι απέραντο, ανεξάντλητο και έχει τόσες διαστάσεις όσοι είναι και οι άνθρωποι στον πλανήτη… κείνο που για μένα έχει την βαθύτερη σημασία είναι το βίωμα… ο νους μπορεί να τιτλοδοτεί το βίωμα κατά πως του αρέσει κάθε φορά, έρωτα, ενθουσιασμό, αφοσίωση, αυταπάρνηση, αγάπη κ.α. όμως αυτό γίνεται, έτσι αισθάνομαι, ελαφρώς… υπονομευτικά και επειδή στο νου αρέσουν οι ταμπέλες… το βίωμα είναι η πιο μυστική ανάσα του ε ί ν α ι και όταν αφήνεται κανείς –παθείν και διατεθείναι, έλεγε ο γερο-Αριστοτέλης- στο να βιώσει, να εμπιστευτεί θα έλεγα το βίωμα χωρίς να το λογοκρίνει, έχει ανοίξει έναν δρόμο πολύ ουσιαστικών εσωτερικών διαδρομών… βίωμα εκρηκτικό και συνήθως θνησιγενές ο έρωτας, λειτουργεί περισσότερο κατακόρυφα και διαπερνά όλα μας τα σώματα σαν κεραυνός, διάσταση υπερ-συνολική η Αγάπη που υποστασιάζει την ίδια την ύπαρξη και κάνει μεθεκτή, θα τολμούσα να πω, την αθανασία… αλλά, θα μείνω προσωρινά εδώ καθώς θέλω να επανέλθω στο εγγύς μέλλον και να τα ξαναπούμε…
    …κάτι τελευταίο… δεν είναι πάντα αρνητικό να είναι κανείς ‘απόλυτος’… αισθάνομαι πως αρμόζει περισσότερο στην θριαμβική φωτοδότρια νιότη παρά στην μάλλον πιο σκοτεινή δική μου ηλικία! Χαίρομαι που είσαι αυθόρμητη και εξωστρεφής! Και πάλι καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ nimertis

    Την απάντηση σου την σκέφτομαι μέρες και δεν έχω αποφασίσει αν συμφωνώ ή διαφωνώ..Ίσως έχεις δίκιο...Ευχαριστώ πολυ για την ευχή σου καθως και που απάντησες!Φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή