Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Χαμένες στιγμές....


1-Να σε ρωτήσω κάτι?
2-Ναι..
1-Αν η ζωή ήταν χρώμα,τι χρωμα θα ήταν?
2-(δειλό χαμόγελο.)Δε ξέρω..Ίσως μαυρόασπρη..Εσύ τι λες..?
1-Η δικιά μου ρόζ..Με πολλές μαυρες λεπτομέρειες..
2-(Σιωπή)
1-Να σε ρωτήσω κάτι ακόμα?
2-Φυσικά
1-Με αγαπούσες?
2-Πρέπει να ξεχάσεις..
1-Σε παρακαλώ απάντησε μου ειλικρινά..Με αγαπούσες?
2-Όχι..Αφού βαθιά μέσα σου το ξέρεις..Γιατί βασανίζεις τ μυαλό σου με αυτά?
1-Ήθελα να πεις ναι,έστω ψέμματα..Να κρυφτώ ήσυχα στο γλυκό σου ψέμα και σε αυτό το χαμόγελο που δειλά σχηματίζουν τα χείλη σου..
2-Πρέπει να ξεχάσεις..
1-Δε μπορώ
2-Δε θέλεις..
1-Έστω και έτσι..ΔΕ ΘΕΛΩ
2-Πάντα ήσουν δυνατή γιατί έτσι.?
1-Γιατι τώρα δε μπορώ..όχι δε θέλω..δεν μπορώ..
---------------------------------------------------------------------------
3-Τατιάνα?
1-Ναι μαμά?
3-Μόνη σου μιλάς?
1-Όχι..Με το χαμένο άλλο μου μισό..Που στοιχειώνει το καθρέφτη....

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Πρώτη γνωριμία...

Δεν έχει σημασία ποια είμαι..Απο που είμαι..ούτε γιατί ήρθα...Όλοι σ αυτό τον κόσμο ήρθαμε για κάποιο σκοπό..Θέλει τόση μαγκιά για να ανταπεξέλθουμε στις καταστάσεις αυτές..Αλήθεια..σε ποιον υπάρχει τόση δύναμη και τόση μαγκιά μεσα του να μου δανείσει λιγο?γιατι σε μένα δεν υπαρχει...Είμαστε ολοι ανθρωπάκια..γελοίοι ανθρωποι...Απο ένα περίεργο υλικο...και μια καρδια απο πέτρα..παιρνουμε δίνουμε...πέφτουμε-σηκωνόμαστε-ξαναπέφτουμε- ξανασηκωνομαστε..οπως λένε πολλοι επιτρέπεται να πέσεις..επιβάλεται να σηκωθεις..Πολλοι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να πέσεις..λιγοι όμως σε βοηθάνε να σηκωθείς..Η δύνα,η θα βγεί απο μέσα σου..Κ όμως..εσυ νιωθεις τόσο αδύναμος..τοσο άδειος...τοσο μόνος...Να θυμάσαι...πάντα υπάρχει ένα χερι και μια καρδιά που μπορεί να σε σηκώσει..Το θεμα είναι να καταλάβεις ποιος είσαι..και να μη φοράς παροπίδες...Να ψάχνεις για την αλήθεια..και όχι για το ψέμα που θα σε προστατέψει απο την κατάθλιψη και την μοναξιά..