Και ναι μωρέ..Ξερεις.

Kαι να 'μαστε πάλι...Εδώ,στην ίδια καρέκλα..Στο ίδιο λάπτοπ.Με παρόμοια συναισθήματα...Και ναι..Ότι δεν εγραφα τόσους μηνες..Θα τα γράψω καλοκαιριάτικα..Γιατί?Γιατί είμαι μια τρελή..Και οι τρελοί κάνουν πάντα ότι θέλουν..Σε προειδοποιώ..Μη το διαβάσεις..Βλέπω επιμένεις..Χμ... Καλά εσύ φταίς αν τρελαθείς και εσυ!Και να μωρέ ξέρεις..Δεν είναι το οτι φοβάμαι να πεθάνω..Είναι το γαμώτο..Ξέρεις που δεν έζησα..Ή δεν έζησα όπως ήθελα!Μακάρι να ΄χα μια μηχανή αλήθειας..Να ξερα σ αυτήν την ερώτηση (Έζησες ευτυχισμενος και όπως ήθελες?), πόσοι θα απαντούσαν ΝΑΙ,και θα έλεγαν αλήθεια..Ειλικρινά δε ξέρω..Σκέφτομαι κάποιες φορές οτι δεν υπάρχει ευτυχία..Ίσως ευτυχισμένες στιγμές..Αλλα όχι ευτυχία..Μήπως οι άνθρωποι το έπλασαν και αυτό με το νου?Θέλησαν να χουχουλιάσουν την ζωή τους μέσα σε μια λέξη για να μη δουν κατάματα την αλήθεια?Ή δεν ξέρω..Πως γίνεται να ΄σαι ευτυχισμένος?Οι περισσότεροι λένε με αγάπη,και έναν άνθρωπο δίπλα σου που θα είστε σε όλα μαζί..ΝΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ.Και θες να μου πείς δηλαδή οτι αν σου πεθάνει το σοί και έχεις το έτερον ήμισυ δίπλα σου θα είσαι ΟΚ?Χμ...δε το νομίζω..Θα μπορούσα να πώ με βεβαιότητα οτι μαλλον την ευτυχία μπορούν να σε κάνουν να την αισθανθείς ένα σύνολο ανθρώπων..2-3 φίλοι,ένα ικανοποιητικό ταίρι (είπαμε,είμαστε και ρεαλιστες) και ίσως συγγενείς..Και αγάπη..Και όλα αυτά σίγουρα αν υπάρχει η ευτυχια..Και οχι ευτυχισμένες στιγμές..Να μωρέ,ξερεις..Σήμερα είναι ένα απ τα βράδια που θα έδινα την ζωή μου για να γυρίσω στην παιδική μου ηλικία..Τότε ήταν όλα πιο όμορφα...Δεν νομίζεις?Που νομιζες οτι το μόνο κακο που μπορεί να σε βρεί,είναι ο μπαμπούλας,ή ο γύφτος ή ο λυκος ή δε ξέρω και γώ τι έλεγαν στον καθένα οι γονείς του.ΆΝΑΘΕΜΑ.Γιατί κανένας δεν μας ειπε οτι τα τέρατα αυτά,είναι γύρω μας..ή στην χειρότερη..ΜΕΣΑ ΜΑΣ?Εμένα πάντως σίγουρα κάτω απο το κρεβάτι μου δεν έιναι σιγουρα.Που να χωρέσει σε αυτό το χάος?Και ωραία.Πες τα τέρατα άστα..Γιατί δεν μας είπε κανείς οτι η αγάπη πονάει?Οτι όλα στο κόσμο δεν είναι σα παραμύθι.Και όχι το σπίτι σου δεν θα είναι σαν το παλάτι της σταχτοπούτας.Και όχι δεν θα έρθει να σε σώσει κανένας γαμημένος πρίγκηπας ή πριγκήπισσα σαν τη χιονάτη.Και οχι δεν θα κοιμάσαι όσο θες,η ωραία κοιμωμένη ήταν ωραια+κοιμόταν,εγώ και εσύ δεν είμαστε.Αν είναι δυνατόν.Πιστεύα σε όλα αυτα,και πλεόν πιο πιθανό είναι να βρείς τη σταχτοπούτα μαστουρωμένη απο Lsd σε κάποιο πάρτυ που τελειώνει στις 12 το πρωί και όχι το βράδυ,Τη χιονάτη να περιμένει το πρίγκηπα με μια συριγγα καρφωμένη στην ομόνοια,και την ωραία κοιμωμένη να κοιμάται μονο πρωινά,γιατί το βράδυ είναι στην συγγρου.Και όχι δεν έιμαι παράλογη.Απλά δε ξέρω γιατί εγώ σε όλα αυτά πιστευα και ήλπιζα.Και ωραία,ουτε αυτα σου λένε κατι.Ουτε ευτυχια ουτε τιποτα.Τοτε τι?Τι μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο?Να τα βρείς με τον εαυτό σου?Δε νομίζω.Ξέρω άτομα που κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους και πάλι δε τους βλέπω ευτυχισμένους.Να πραγματοποιείς τα όνειρα σου?Και πάλι ωραία τα όνειρα.Αλλα ποιος απο εμάς ξέρει τι ονειρευεται?Γιατι να σου πώ την αλήθεια εγώ εχω σταματήσει να ονειρεύομαι.Και οχι εσκεμμένα.Και να μωρέ...Ξερεις..Δε κοιμαμαι.Απλά γιατί σκέφτομε.Τελικά οι σκέψεις είναι μεγάλες πουτάνες.(Ε κάποιο συμπέρασμα έπρεπε να έχω για το τέλος.Αυτο βρηκα.)