Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Αίγινα...






Απο μικρή το ήξερα. Το μόνο πράγμα που θα με κάνει ευτυχισμένη είναι τα ταξίδια.Πολλά ταξίδια με 1-2-3 καλούς φίλους ή και με παρέα μεγάλη.Νέα μέρη,άλλες συνήθειες, περπάτημα, πάρκα,αξιοθέατα,άλλο φαγητό,πολύ άλλο...γενικά.Το είχα απο μικρή.Στις πιο δύσκολες στιγμές και στις καλυτερές μου,πάντα έφευγα. Η μαμά λέει οτι έχω τάσεις φυγής.Ο μπαμπάς λέει οτι μοιάζω σε αυτόν,γιατί έχει πάει παντού και λατρεύει τα ταξίδια.Εγώ πάλι το λέω απλα. "ΑΠΛΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ". Τα αγαπάω τα ταξίδια..έτσι απλά.Την Δευτέρα λοιπόν,έφυγα για Αίγινα,να βρώ την καλύτερη φίλη μου,την Μαριαλένα(γνωστή ως συνταξιδιώτης και συγκάτοικος στην τρέλα μου)-ένα διημεράκι μέσα στο Πάσχα δεν ήταν κακή ιδέα-. Ομολογώ,οτι στο μερος έχω ξαναπάει,αλλα είχα πολύ καιρο. Έφυγα απο νωρίς για να πάρω το πλοίο μου(Ο θεός να το κάνει,δεν είχε καν χώρο για καπνίζοντες.Ελεος.)Μόλις έφτασα,το μόνο που άκουσα,είναι την Μαριαλένα να ουρλιάζει Τατιάνα,Τατιάααναααααααα!Πως με ξέρει. Φαντάστηκε οτι πάλι δεν φοράω φακούς και οτι δεν πρόκειται να την δώ.Αισθάνθηκα τόση χαρά,όχι γιατί με φώναζε,αλλά γιατί ήταν αυτή η συγκεκριμένη που με φώναζε,και γιατί το μόνο που έπιανε το μάτι μου ήταν θάλασσα,και χαμογελαστούς ανθρώπους. Μικρούς και μεγάλους. Όχι σαν τους και καλά snob πιτσιρικάδες της αθήνας και τις αγενέστατες γιαγιάδες που πρεζόνι σε ανεβάζουν πουτανακι σε κατεβάζουν. Το πρώτο πράγμα που έκανα,είναι να επισκεφτώ τον Άγιο Νεκτάριο..Να ανάψω κάνα κερί μπας και με φωτίσει,και φυσικά να δώ την εκκλησία που βαφτίστηκε η κολλητή μου! Αφού περπατήσαμε για κάνα μισάωρο δίπλα στην θάλασσα και φυσικά ήπιαμε τον καθημερινό μας φραπέ,μου είπε τα νέα των 2 ημερών που είχα να την δω..Αργότερα με ξενάγησε και Σουβάλα. Τότε έριξα και την ιδέα.."Ρε τζουτζουκάκι να σου πωωωωωωω..Φοράω μαγιό απο μέσα πάμε για μπάνιοο?." "Ημουν σίγουρη οτι θα φορούσες...Άντε πάμε να ξεπαγιάσουμε Απρίλη μήνα"
Και είχε δίκιο.Οπως πάντα.Ξεπαγιάσαμε αλλα η θάλασσα ήταν τόσο όμορφη,τόσο γαλήνια,τόσο μαγική....Που δεν μας ένοιαζεε....Ήταν απο τις καλύτερες εκδρομές που έχω πάει,γιατί όσο νά ναι σε μια άσχημη περίοδο,ένα ταξιδάκι σου κάνει καλο.Οπως σου κάνουν καλό τα αστεία απο ένα αγαπημένο πρόσωπο,οπως σου κάνει καλό ο ήλιος,όπως σου κάνει καλό μια σφιχτή αγγαλιά απο τον κολλητο-κολλητη σου..Και ναιιι!Σε 2 εβδομάδες ξαναπάω Αιγινα.Μια εκδρομή ακόμη πριν τις τραγικές μέρες των Πανελληνίων,Θα μου κάνει καλό..Για το καλοκαίρι δεν το συζητάω καν..Παρο,θεσσαλονίκη,Κρήτη,Οροπό και Λουτράκι θα ναι αρκετά μέρη....Συμπέρασμα.. "Ο καλύτερος τρόπος για να σπάσεις την μονοτονία και τον πόνο σου ειναι τα ταξίδια και όχι οι ψυχαναλύσεις!"





Αν και δεν μ'αρέσουν τα μεγάλα λόγια,είμαι δίπλα σου 12 χρόνια,και θα είμαι για πάρα πολλά ακόμα.Σ'αγαπαω!

4 σχόλια:

  1. Πολυ ομορφο ποστ. Εχουμε ενα κοινο, το ξερεις αλλωστε. Λατρευουμε ταξιδια. Κι εννοειται με τρελη παρεα.
    Γελασα οταν σε φωναζε η Μαριαλενα επειδη δεν φοραγες φακους!
    Μ αρεσει πολυ η φωτογραφια με την εκλησια... Χαζεμα τελειως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε..αφού το ξέρεις οτι βαριέμαι να τους φοράω μωρέ!χαχαχαχα!Η αίγινα είναι γενικά πολύ όμορφη!Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν ειχε κ ωραιες παραλίες με αμμουδιά νομίζω θα γινόταν το νησί των ονείρων μου... αλλά κ έτσι καλά είναι...

    να ξαναπάς... μη ξεχνάς στην αιγινα υπάρχουν τα περισσότερα μυστικά φυλάκεια, κάποια από αυτά ακόμα τα ψάχνουν...

    μη το ξεχάσω: η πανελληνιες είναι μια βλακεία, να σκέφτεσαι ότι τους εχεις ηδη κερδισει...

    καλησπερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντάξει άμμο δεν έχουν όλες αλλα μερικές έχουν.Και τα νερά είναι πανέμορφα και καταγάλανα..Και όντως θα ξαναπάω και σύντομα..Τώρα για τις πανελλήνιες,είναι λίγο δύρκολες και αγχώδεις εξετάσεις αλλα ας ελπίσω θα περάσουν γρήγορα και μαζί τους να περάσω και εγώ σε ένα πανεπιστήμιο...Ευχαριστώ που το διάβασες..


    Φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή