Τζόγος.

Κορώνα ζεις.Γραμματα πεθαίνεις.

Αίγινα...

Απο μικρή το ήξερα. Το μόνο πράγμα που θα με κάνει ευτυχισμένη είναι τα ταξίδια.Πολλά ταξίδια με 1-2-3 καλούς φίλους ή και με παρέα μεγάλη.Νέα μέρη,άλλες συνήθειες, περπάτημα, πάρκα,αξιοθέατα,άλλο φαγητό,πολύ άλλο...γενικά.Το είχα απο μικρή.Στις πιο δύσκολες στιγμές και στις καλυτερές μου,πάντα έφευγα. Η μαμά λέει οτι έχω τάσεις φυγής.Ο μπαμπάς λέει οτι μοιάζω σε αυτόν,γιατί έχει πάει παντού και λατρεύει τα ταξίδια.Εγώ πάλι το λέω απλα. "ΑΠΛΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ". Τα αγαπάω τα ταξίδια..έτσι απλά.Την Δευτέρα λοιπόν,έφυγα για Αίγινα,να βρώ την καλύτερη φίλη μου,την Μαριαλένα(γνωστή ως συνταξιδιώτης και συγκάτοικος στην τρέλα μου)-ένα διημεράκι μέσα στο Πάσχα δεν ήταν κακή ιδέα-. Ομολογώ,οτι στο μερος έχω ξαναπάει,αλλα είχα πολύ καιρο. Έφυγα απο νωρίς για να πάρω το πλοίο μου(Ο θεός να το κάνει,δεν είχε καν χώρο για καπνίζοντες.Ελεος.)Μόλις έφτασα,το μόνο που άκουσα,είναι την Μαριαλένα να ουρλιάζει Τατιάνα,Τατιάααναααααααα!Πως με ξέρει. Φαντάστηκε οτι πάλι δεν φοράω φακούς και οτι δεν πρόκειται να την δώ.Αισθάνθηκα τόση χαρά,όχι γιατί με φώναζε,αλλά γιατί ήταν αυτή η συγκεκριμένη που με φώναζε,και γιατί το μόνο που έπιανε το μάτι μου ήταν θάλασσα,και χαμογελαστούς ανθρώπους. Μικρούς και μεγάλους. Όχι σαν τους και καλά snob πιτσιρικάδες της αθήνας και τις αγενέστατες γιαγιάδες που πρεζόνι σε ανεβάζουν πουτανακι σε κατεβάζουν. Το πρώτο πράγμα που έκανα,είναι να επισκεφτώ τον Άγιο Νεκτάριο..Να ανάψω κάνα κερί μπας και με φωτίσει,και φυσικά να δώ την εκκλησία που βαφτίστηκε η κολλητή μου! Αφού περπατήσαμε για κάνα μισάωρο δίπλα στην θάλασσα και φυσικά ήπιαμε τον καθημερινό μας φραπέ,μου είπε τα νέα των 2 ημερών που είχα να την δω..Αργότερα με ξενάγησε και Σουβάλα. Τότε έριξα και την ιδέα.."Ρε τζουτζουκάκι να σου πωωωωωωω..Φοράω μαγιό απο μέσα πάμε για μπάνιοο?." "Ημουν σίγουρη οτι θα φορούσες...Άντε πάμε να ξεπαγιάσουμε Απρίλη μήνα"
Και είχε δίκιο.Οπως πάντα.Ξεπαγιάσαμε αλλα η θάλασσα ήταν τόσο όμορφη,τόσο γαλήνια,τόσο μαγική....Που δεν μας ένοιαζεε....Ήταν απο τις καλύτερες εκδρομές που έχω πάει,γιατί όσο νά ναι σε μια άσχημη περίοδο,ένα ταξιδάκι σου κάνει καλο.Οπως σου κάνουν καλό τα αστεία απο ένα αγαπημένο πρόσωπο,οπως σου κάνει καλό ο ήλιος,όπως σου κάνει καλό μια σφιχτή αγγαλιά απο τον κολλητο-κολλητη σου..Και ναιιι!Σε 2 εβδομάδες ξαναπάω Αιγινα.Μια εκδρομή ακόμη πριν τις τραγικές μέρες των Πανελληνίων,Θα μου κάνει καλό..Για το καλοκαίρι δεν το συζητάω καν..Παρο,θεσσαλονίκη,Κρήτη,Οροπό και Λουτράκι θα ναι αρκετά μέρη....Συμπέρασμα.. "Ο καλύτερος τρόπος για να σπάσεις την μονοτονία και τον πόνο σου ειναι τα ταξίδια και όχι οι ψυχαναλύσεις!"

Αν και δεν μ'αρέσουν τα μεγάλα λόγια,είμαι δίπλα σου 12 χρόνια,και θα είμαι για πάρα πολλά ακόμα.Σ'αγαπαω!

Νιώθω...

Δε ξέρω τι νιώθω.Δηλαδή αμα ήξερα καλά θα ήταν...Είσαι τόσο περίεργος..Τόσο απόμακρος..Και τόσο διαφορετικός..Έχεις χτίσει ένα δικό σου κόσμο,και δεν αφήνεις κανέναν να μπεί μέσα..Δηλαδή δε θες να αφήσεις.Δηλαδή ήθελες μόνο μία,και για αυτην μετάνιωσες..Αν και την θες ακόμα..Δηλαδή....ΣΚΑΩ... Και απο τη ζήλεια μου,και απο τα συναισθήματα μου.Σε νοιάζομε...Σε ξέρω ένα χρόνο και...δεν σε έχω πλησιάσει καν....Είμαι εδώ να γκρεμίζω τα τείχη που χτίζεις...Αν τα καταφέρω και ποτέ..Είμαι και 1,63 δε φτάνω...Ναι...θέλω και χιούμορ στη κατάσταση που είμαι..Εσυ με μιά μπίρα αγκαλιά...Και τη σκέψη σου να μη ξεκολλάει και ποτέ απο εκείνη...Προσπαθείς πάνω σε βρώμικα και εφήμερα κρεβάτια..Μα δεν νομίζω οτι είναι λύση...Δεν έχω μπεί καν στη ζωή σου..Ουτε καν έχω αγγίξει ποτε τη ψυχή σου..Έχω μπεί στη λίστα του msn σου!ΧΑ!ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ!Μαζί με άλλα 1200 σούργελα....Πως να σε βοηθήσω.Καταρχήν..Τι νιώθω?ΔΕ ΞΕΡΩ.....Ε!ΜΑΘΕΕΕΕΕ!!!!!!Πόσο δύσκολο είναι να ξεμπλέξεις όλο αυτο το χάος που είναι μέσα σου.Τελικά μπαίνεις να ξεμπλεχτείς και βγαίνεις πιο μπερδεμένος...Με την πλάτη στο πάτωμα και τα πόδια ψηλά,-σα κατσαρίδα που έχει ψεκαστεί με ΤΕΖΑ-,περιτρυγιρισμένος απο ένα κάρο συναισθήματα....Που σε πνίγουν...Σε πνίγουν..σε πνίγουν...σε πνίγουν.......Εντάξει σε έσκασαν...Και τώρα τι κάνουμε?Ξανακλεινόμαστε μέσα μας.?Τραυματική εμπειρία..Ποιος μπορεί να σε βοηθήσει?Κανείς..Ουτε καν αυτος..Δηλαδή αν ανοιχτεί και λίγο,δε θα ήταν και άσχημα..Και αν ήταν?Και αν έπεφτες με τα μούτρα να τον βοηθήσεις,και τελικά δε μπορούσες και σου γυρνούσε όλο πίσω?Εμ..δε θα μάθεις ποτε...Αν δεν σα αφήσει...Ε μια ήθελε και το μετάνιωσε λέμε....Νιώσε το...